ترک فعل به عنوان عنصر مادی قتل در فقه امامیه و حقوق کیفری ایران

در این تحقیق به بررسی این موضوع پرداخته شده که آیا ترک فعل را می توان به عنوان عنصر مادی جرم قتل محسوب داشت و در صورت امکان با چه شرایطی؟ برای بررسی امکان ارتکاب قتل از طریق ترک فعل که با روشی توصیفی تحلیلی انجام گرفت، پس از بررسی مصادیق ترک فعل، به تقسیم ترک فعل ها به 3 دسته ترک فعل مسبوق به فعل، ترک فعل صرف و ترک فعل مسبوق به وظیفه اقدام پرداخته و این نتیجه حاصل گردید که نوع اول، در حقیقت فعل بوده و احکام فعل بر آن مترتب است. همچنین بر ترک فعل های صرف که منجر به نتیجه(مرگ) نمی گردند، مسوولیت کیفری تعزیر را براساس موازین فقهی و ماده واحده مصوب سال 1354 مترتب دانسته و ترک فعل نوع آخر را که محل بحث ما است، موجب ضمان کیفری(قصاص و دیه) محسوب داشتیم. همچنین شرایط ارتکاب قتل از طریق ترک فعل را بررسی نموده و این نتیجه حاصل گردید که پس از احراز تکلیف که شامل مبانی فقهی(کتاب، ادلّه روایی و مصادیق فقهی موجب ضمان) و همچنین مبدأ قانونی و قراردادی(ماده 295 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392) می شود و همچنین پس از بررسی توانایی انجام اقدام در فرد و رابطه سببیت عرفی بین ترک فعل و نتیجه حاصله، ارتکاب قتل با عنصر مادی ترک فعل همانند عنصر فعل به سه دسته عمد، شبه عمد و خطایی تقسیم می گردد.